Dag 17 middag: Van Mieu - Tempel van de Literatuur in Hanoi

Er zijn verschillende Confuciustempels in Vietnam maar de Tempel van de Literatuur in Hanoi is wel de bekendste. Het oudste deel van de tempel dateert uit 1070, toen koning Ly Thanh Tong deze tempel voor Confucius en zijn leerlingen oprichtte.  Een paar jaar later werd het bouwwerk door Ly Nanh Tong uitgebreid en werd het de eerste, nationale universiteit van Vietnam. Ook in navolgende eeuwen werd nog bijgebouwd. Gia Long verplaatste in 1807 de Nationale Academie naar Hué.
Het belang van het complex schuilt nu vooral in de architectuur, omdat het een van de weinige resterende voorbeelden van de latere architectuur van de Ly-dynastie (1009-1225) is. Het complex is tegenwoordig vooral museum en locatie voor culturele evenementen en een plaats waar studenten nog steeds graag de rust benutten om te studeren. Na afstuderen worden hier nog altijd diploma's uitgereikt.

Op enige afstand van de entree staat op straat aan weerskanten een klein bouwsel dat een markeringspunt aangaf waar alle paarden achtergelaten dienden te worden. Iedereen mocht alleen te voet verder om de tempel te betreden, ook de koning (of werd hij misschien verder door dienaren gedragen?)
Na het passeren van de obelisken, die een eerbetoon zijn aan de confuciaanse leer, kwamen we bij de Poort van de Tempel van de Literatuur (Van Mieu Mon)

Het was nog een beetje nat, maar gelukkig was de regen opgehouden en konden we op ons gemak van de mooie tuinen en de paviljoens genieten. Door de poort voert een hoofdpad midden door de eerste binnenplaats met strak geschoren grasvelden, twee vijvers en zijpaden, naar de driedubbele poort die toegang geeft tot de tweede binnenplaats. Zoals we in Hué al geleerd hadden was ook hier de Grote Middelste Poort (Dai Trung Mon) aan de koning voorbehouden; links is de Poort van het Verworven Talent (Dat Tai Mon) en rechts de Poort van de Verkregen Deugd (Thanh Duc Mon).



In de tweede, ook weer strak vormgegeven tuin met grasvelden, vijvers en oude bomen, liepen we via het middenpad op het prachtige Paviljoen van het Sterrenbeeld van de Literatuur (Khue Van Cac) af.

Khue Van Cac is een vierkant paviljoen. Een stenen fundament (symbool voor de aarde) met vier stenen pilaren en plafond draagt een houten bovenverdieping met een dubbel dak. De vier ronde vensters met spijlen als zonnestralen naar alle windrichtingen staan symbool voor de hemel. Het paviljoen is in 1805 gebouwd onder de Nguyen dynastie en is sinds 2012 het symbool van Hanoi.

Maquette in de Khai Thanh tempel

Om in hemelse sferen te blijven: centraal in de derde hof bevindt zich de Bron van het Hemelse Licht. Langs de zijmuren van deze binnenplaats liepen we langs de overdekte galerijen, waarin in dubbele rijen 82 stenen kandidatensteles staan met de namen van de studenten die tussen 1442 en 1779 hun doctortitel hebben behaald. Iedere stele staat voor een jaargang en wordt gedragen door een eveneens stenen schildpad. Er ontbreken 34 jaargangen, die waarschijnlijk op de een of andere manier verdwenen zijn. De Chinese karakters van de namen op de oudste stenen zijn vrijwel geheel verweerd en ook de koppen van schildpadden zijn gladder geworden met name door de aanraking van hen die geloven dat een deel van de wijsheid dan ook op hen zal overgaan.

 De volgende driedubbele poort geeft toegang tot de vierde binnenplaats. Wij passeerden door de Poort van de Gouden Klank (Kim Than Mon). De middelste is de Poort van het Grote Succes (Dai Thanh Mon), links terzijde gestaan door de Poort  van de Jaden Echo (Ngoc Chan Mon).  In de bijgebouwen aan weerskanten van het plein werden vroeger de 72 belangrijkste leerlingen van Confucius vereerd. Nu zagen we er de vrolijke koppies van de waterpoppen die deel uitmaken van de souvenirs die er tegenwoordig verkocht worden.

 Aan de overzijde van het plein liggen direct achter elkaar het Grote Huis van de Ceremonieën ( Dai Bai Duog) en de Hal van het Grote Succes (Dai Thanh).  De bronzen kraanvogels staande op de schildpadden, voor het altaar voor Confucius in het Ceremoniënhuis symboliseren een lang leven en wijsheid. In de achterste hal bevindt zich het sanctuarium van Confucius. Hier staan enorme beelden van de leermeester en vier van zijn belangrijkste leerlingen.

Op de vijfde binnenplaats lagen sinds 1076 de collegezalen en vanaf de 15e eeuw ook de slaapzalen van de studenten. In 1947 werden deze gebouwen door Franse bombardementen vernietigd. In 2001 kwam de reconstructie gereed. Opnieuw zijn er twee lage zijgebouwen, in één waarvan een tentoonstelling over de geschiedenis van Van Mieu is te zien. Aan het einde van de binnenplaats liggen de Ceremoniehal en de Khai Thantempel, die uit twee verdiepingen bestaat.

Beneden in de Khai Thanhtempel staat een groot bronzen beeld van een belangrijk academieleider Chu Van An (1292-1370). Er is ook een tentoonstelling met maquettes van het vroegere en huidige Literatuurtempelcomplex, oude foto's, studieboeken, inktstenen en kostuums.

Op de bovenste etage staan drie standbeelden: Koning Ly Thanh Tong, de oprichter van Van Mieu, Ly Nhang Tong, oprichter van de universiteit, en Le Thanh Tong, die de steles liet bouwen. 

Voorbeelden van toga's, die de koning schonk aan de studenten die na hun doctoraal ook het paleisexamen haalden om mandarijn te kunnen worden. Dat waren bijzonder zware examens, waarvoor niet veel studenten slaagden.

Vol van nieuwe kennis en indrukken lieten we de rust van de Literatuurtempel en zijn tuinen achter ons om in het roerige stadsleven van Hanoi te duiken.

                                                          De oude kwartieren van Hanoi en het Waterpoppentheater >