9.00 uur, het is nog rustig in veel straten van Hoi An. De meeste toeristen nemen hun tijd, maar de handel zit nooit stil. De hoedjes zijn onderweg, de winkeldeuren open en op de ochtendmarkt liggen verse waren en wordt hard gewerkt. Om de vissers met hun verse vis binnen te zien komen, moet je nog vroeger zijn! Wij hebben een combi ticket voor de oude stad en gaan een paar van de oude huizen en tempels bezoeken.
Als eerste kwamen we bij het Cam Pho communal house. Door de poort betreedt je een grote binnenhof waaraan de open zijvleugels liggen en in het midden het hoofdgebouw.
Vandaar liepen we naar de Japanse Overdekte Brug. Daar was het al aanzienlijk drukker.
Toevallig kwam ik bij het schrijven van mijn blog een artikel in dagblad Trouw tegen, dat betrekking heeft op het gedrag van toeristen. Het gaat met name over Hanoi, maar er is ook een passage over de Japanse brug:
De Vietnamese overheid beschouwt toerisme als één van de drijvende krachten achter de groeiende economie en zette er afgelopen jaren fors op in. Met succes: het aantal buitenlandse bezoekers groeide van 3,8 miljoen in 2009 tot meer dan 10 miljoen vorig jaar. Maar de nadelen worden zichtbaar. In Hoi An, een historisch kuststadje dat op de Werelderfgoedlijst staat, lopen iedere dag zoveel mensen over de 400 jaar oude Japanse Brug dat experts nog maar één methode zien om de brug te redden: helemaal afbreken en opnieuw opbouwen.
Trouw 24-4-2017
De zorg voor de overbelasting van de eeuwenoude brug zal terecht zijn. Een foto die in het aangebouwde tempeltje hangt, toont dat er niet veel veranderd is ondanks een aantal verbouwingen in de loop van de tijd. De brug dateert uit de 16e eeuw en is oorspronkelijk gebouwd om de Chinese en Japanse wijk van Hoi An met elkaar te verbinden. Hoi An was in het verleden een belangrijke zeehaven voor Chinese, Japanse, Indiase en Europese handelslieden. Wat meer informatie op https://www.tripsavvy.com/crossing-hoi-an-vietnams-japanese-bridge-1629324
Het tempeltje is gewijd aan de taoïstische god Tran Vo Bac De, geliefd bij zeelieden omdat hij weer en wind zou beheersen.
Detail van de gevel van de Japanse brug.
De Kantonese Assembly Hall met rijke versieringen en een mooie binnentuin.
Aan draken geen gebrek in dit complex. De draak, de karper en de slakken, achter alles schuilen verhalen en symboliek. De karper is het symbool van voorspoed en overvloed.
Ook kraanvogels en ooievaars worden gezien als brengers van voorspoed.
Terug naar het heden en de realiteit. Hoewel ook hier de schijn kan bedriegen: één inzittende, vier benen?
De Vietnamese koffie en dan liefst op de traditionele manier gezet: heel traag met het filtertje op het kopje. Je moet er even de tijd voor nemen, maar dan heb je ook een heerlijk kopje koffie. Met ijs en gecondenseerde melk is het zo mogelijk nog lekkerder, vooral op warme dagen (dus wanneer niet?!) Er zijn een paar mooie speciaalzaken met een ruim aanbod soorten en smaken. Koffie wordt in de hooglanden verbouwd, zowel Robusta als Arabica, en is een belangrijk exportproduct. Vietnam behoort inmiddels tot de grootste koffieproducenten van de wereld.
Het Quan Thang huis is een van de oudste (begin 18e eeuw) koopmanshuizen in Hoi An. Het oogt vrij sober, maar er is mooi houtsnijwerk op wanden van donker hout. Centraal is een kleine patio met een muurdecoratie in de vorm van een soort boekrol, versierd met figuren in Chinees porcelein. Prachtige familieportretten.
Museum of Trade Ceramics is een traditioneel houten winkelhuis van heel donker hout, met een bovenverdieping. Een smalle veranda aan de voorzijde geeft uitzicht op de huizen en de straat Tran Phu.
De binnenomloop biedt een aardig kijkje op de patio met eenzelfde soort muurdecoratie als het Quang Thang huis.
De Franse tijd is ook nog goed vertegenwoordigd in Hoi An.
Het geluk van nu en van de toekomst liet zich op verschillende plaatsen in het oude havenstadje vereeuwigen, prachtige bruidsparen.
De fietsparade met vele selfiesticks
De centrale markt rond de markthallen. De chefs van het International Food Festival hebben de versheid van de producten geprezen en zullen hier allicht ook hun inkopen hebben gedaan.
Veel noedels en rijst.
De kade
Deze fruitverkoopster bood zichzelf aan voor de foto. Eerst wilden we dat niet doen, omdat ze er zo armoedig uitzag en we daarvan geen misbruik wilden maken. Maar ze drong aan. Daarna werd er wel geld gevraagd. Arme ziel. Ze viel trouwens best wel uit de toon, want Hoi An oogt redelijk welvarend en die indruk vond ik later ergens bevestigd. Daar zal de grote toeristenstroom niet vreemd aan zijn.
Toeristen hoeven zich niet te beperken tot wandelen of fietsen, of zich laten rondfietsen. Er zijn ook verschillende mogelijkheden om Hoi An en omgeving vanaf het water te verkennen.
De Japanse Overdekte brug is het beeldmerk van Hoi An geworden.
Op het kadeplein werd gerepeteerd voor een show om het foodfestival op te luisteren. Wij liepen terug naar het hotel, omdat we die middag op de fiets wat meer van Hoi An wilden zien.
fietsen door de rijstvelden >
Geen opmerkingen:
Een reactie posten