Dag 26: een hele dag cruisen door Halong Bay / Bai Tu Long Bay

Voor de Tai Chi opening van de dag gingen we vroeg uit de veren. Het is toch leuk om alles een keer mee te maken. Best lastig trouwens om ongeoefend op 1 been in balans te blijven op een - hoe rustig ook - varende boot! Daarna werden de zeilen gehesen en stond het ontbijtbuffet klaar.

Samen met twee Engelse dames en een Zwitsers koppel maakten we een poosje later via de achterzijde van de jonk de overstap naar een kleinere jonk. De Treasure zou terugvaren naar de haven voor een passagierswissel, wij zouden met deze jonk dieper de Bai Tu Long Bay invaren en inderdaad nog uit vissen gaan met een lokale visser.

Er waren 5 ligstoelen bovendeks, we waren met z'n zessen. Beetje onhandig, maar ik heb de meeste tijd met de camera op het trapje gezeten. We voeren tussendoor de steile rotsen met hun grotten en rijke begroeiïng; en hier en daar leuke kleine strandjes. De vissersboten boden een kleurrijke afwisseling.

Er werd niet veel gevist, wel kleding gewassen: in volle vaart of in de beschutting van de rotsen.

Het tweetal boven was er klaar mee en ook het echtpaar onder had de buit binnen. Toen de man zag dat ik een foto maakte, was hij er als de kippen bij om de vis die zijn vrouw uit het net zat te peuteren, trots aan ons te tonen. Leuke contactmomenten.

Een korte tussenstop bij een kleine drijvende visserslocatie bleek bedoeld om wat verse krab in te kopen. Wij kregen daardoor even gelegenheid voor een nader inkijkje in de vissersboten.

 De rijke tropische vegetatie van de rotsen doet veel vogelleven vermoeden en dat maakt mij altijd nieuwsgierig,  maar te hoog, te ver: je krijgt er op zo'n boottocht weinig van mee. Wel zagen we in deze dagen regelmatig de Zwarte Wouw. Ook heb ik een keer een soort raaf of andere kraaiachtige zien overvliegen en een Indische neushoornvogel.  Te ver voor acceptabele foto's, maar goed genoeg om de nieuwsgierigheid enigszins te bevredigen en ter bevestiging dat er hier meer te beleven is dan wat je zo op het eerste oog ziet.

 

Gelukkig hadden we de reigers nog! Op vogelgebied was onze Vietnam experience de reis van de reiger! Grote en kleine zilverreigers en koereigers zagen we ook hier weer gezamenlijk optrekken in kleinere formaties laag over het water scherend of in grote groepen hoog overvliegend. Als rustplaats worden de rotsen en boomkruinen gebruikt. En daar, op de rotsen of schuilend in kleine nissen vonden we ook de Chinese ralreigers weer terug. 

Een paar uur varen later kwam de beloofde visser langszij. Wij stapten in het kleine bootje en terwijl hij in rondjes voer liet hij zijn netten langszij in het water vallen. Toen dat klaar was kregen wij een bamboe stok in de handen gedrukt, waarmee we hard op een balk in de boot moesten slaan. Onze gids mepte ondertussen met een roeispaan aan de achterzijde van het bootje op het water.
We waren in perfect gezelschap om er de lol van in te zien, maar het was nogal een vertoning. De man demonstreerde hoe hij de netten binnenhaalde en we mochten ons verheugen in de geweldige vangst van één minivisje en een krabbetje!
Niet zo gek op een moment van de dag dat andere vissers al lang met andere dingen bezig zijn. De outfit van de visser leek ook meer op die van een ambtenaar dan van een visser.  Kortom: het kwam allemaal erg gekunsteld over. Na dit uitstapje keerden we op de Bai Cho Junk terug.




De lunch aan boord was eenvoudig, niet slecht maar heeft zeker geen blijvende indruk achtergelaten.
Het was de bedoeling dat we naar een strandje en grot gingen, maar ook deze jonk had wel enige diepte nodig, zodat wij tot ons middel door het water zouden moeten waden om het strand te bereiken. Onvoorbereid, geen badkleding, dat ging het dus niet worden en dus draaiden we om en voeren we terug naar de plaats waar we de Treasure weer zouden treffen.

Om een lang verhaal af te maken: het is niet de spannende, afwisselende dag geworden die we bij boeking voor ogen hadden. We hebben zeker wel genoten van de baai, de vogels en de vissers, maar het was teveel van hetzelfde en bijzonder inactief, waardoor het soms begon te vervelen. Gelukkig verkeerden we wel in goed gezelschap. Met deze vier compagnons van de dag hebben we dan ook heel plezierig de dinertafel gedeeld en onze avonturen vrolijk geëvalueerd!
Na het diner was het komisch om toe te zien hoe andere passagiers zich bij het licht van de bootlampen waagden aan het inktvis-vissen. Het was vooral een kwestie van "bot vangen".

                                                            Morgen: de drijvende vissersdorpen en parels >>